ผลักดันพรีเมียร์ลีก แม้ว่าตัวเลขภายในประเทศจะยังคงทรงตัวก็ตาม
ผลักดันพรีเมียร์ลีก ดังนั้นจึงเป็นตลาดต่างประเทศที่ผลักดันวิธีการจับจ่ายใช้สอยของพรีเมียร์ลีกให้มีชีวิต และความปรารถนาที่จะเล่นเกมมากขึ้นเรื่อย ๆ (และทำไมจะไม่ขายทุกเกมเสียล่ะ) แท้จริงแล้ววิธีคิดแบบเก่า กลายเป็นเรื่องไร้สาระ (ซึ่งควรค่าแก่การจดจำเมื่อความปรารถนาที่จะรักษาความศักดิ์สิทธิ์ของวันเสาร์เวลา 15.00 น. เนื่องจากไม่มีการพูดถึงเวลาฟุตบอลในทีวี)
และนั่นอาจเป็นสิ่งที่น่าสงสัยในตอนนี้ เนื่องจากข้อตกลงทีวีสามปีล่าสุดเป็นครั้งแรกที่นำเงินจากตลาดต่างประเทศมากกว่าจากตลาดในสหราชอาณาจักร มีมูลค่า 5.05 พันล้านปอนด์สำหรับปี 2565 ถึง 2568 การเติบโตของรายได้ทีวีในต่างประเทศนั้นซ่อนความจริงที่ว่าตั้งแต่ปี 2559 จำนวนเงินที่ผู้แพร่ภาพกระจายเสียงในสหราชอาณาจักรจ่ายสำหรับลิขสิทธิ์เกมทีวีได้ลดลง
เนื่องจากนายจ่ายเงินเป็นผู้ร้องทำนองนี้ด้วย จึงเป็นที่ชัดเจนว่าพรีเมียร์ลีกกำลังถูกควบคุม
โดยกองกำลังนอกอังกฤษทีละขั้นตอน ในขณะนี้ เกมพรีเมียร์ลีกต่ำกว่าครึ่งมีการถ่ายทอดสดทางทีวีในสหราชอาณาจักร และรางวัลของแฟน ๆ ที่ซื้อตั๋วฤดูกาลของพวกเขา (ซึ่งในปัจจุบันนี้ในสโมสรพีแอล ส่วนใหญ่เป็นแฟนบอลส่วนใหญ่) จะได้รับรางวัลของเกมที่แบ่งช่วงเวลาแปลก ๆ ทุกประเภทตั้งแต่เย็นวันศุกร์ไปจนถึงดึกดื่นของวันจันทร์
แต่ตอนนี้เม็ดเงินที่ท่วมท้นเข้าสู่ฟุตบอลอังกฤษทำให้เกิดความกังวล “ฟุตบอลอังกฤษกำลังบดขยี้การเงินส่วนที่เหลือของยุโรป” เลอมงด์ประกาศโดยสังเกตว่า “ในเดือนมกราคม เดอะบลูส์ซื้อผู้เล่นแปดคนในราคา 325 ล้านยูโร ซึ่งมากกว่าทุกทีมในลีกอิตาลี ฝรั่งเศส เยอรมัน และสเปนรวมกัน (ยูโร 250 ล้าน)” ดังที่ ฮาเวียร์ เตบาส ประธานของลาลิกา
กล่าวเมื่อต้นปีที่ผ่านมา “มันเหมือนกับว่าตลาดอังกฤษกำลังยุ่งอยู่กับยาเสพติด… (พรีเมียร์ลีก) สูญเสียเงินหลายพันล้านปอนด์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทั้งหมดนี้ได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากเจ้าของ ในกรณีนี้ นักลงทุนชาวอเมริกันกำลังขาดทุน” แต่ความรักทั่วโลกที่มีต่อฟุตบอลอังกฤษเกิดขึ้นได้อย่างไร? เพียงผ่านชั้นเชิงการค้าแบบเก่า
ในการขายราคาถูกในตอนเริ่มต้น ทำให้แฟน ๆ ชาวยุโรปติดเกมนี้และมองเห็นสนามกีฬาเต็มรูปแบบ จากนั้นจึงเพิ่มค่าสัญญาเป็นสองเท่าทุกครั้งที่ต่ออายุ ไม่มีช่องไหนกล้าปล่อยให้คู่แข่งแย่งดีลไป จากนั้นด้วยการแบ่งปันรายได้ครึ่งหนึ่งจากลีกมากหรือน้อยเท่าๆ กันระหว่างสโมสร พวกเขาหลีกเลี่ยงความ เหลื่อมล้ำอย่างมากระหว่างสองหรือ
สามอันดับแรกกับส่วนที่เหลือ เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นในลีกอื่นๆ มันได้ผล ดังที่ เลอมงด์ ชี้ให้เห็น (และเป็นเรื่องตลกที่ไม่ค่อยเห็นการรายงานแบบนี้ในอังกฤษ) “ในปี 2011 สโมสรในพรีเมียร์ลีก 20 สโมสรมีมูลค่าการซื้อขายประมาณ 3 พันล้านปอนด์
ในขณะที่บุนเดสลีกามีรายได้ 2 พันล้านปอนด์ วันนี้ลีกอังกฤษมีรายได้ 7.2 พันล้านปอนด์ ในขณะที่ลีกเยอรมันมีรายได้เพียง 3.7 พันล้านปอนด์ เทียบเท่ากับลาลีกาของสเปน” ความกังวลเพียงอย่างเดียวคือเกี่ยวกับแนวโน้มที่ฟองสบู่จะแตก https://www.topmilitar.com/
